Gekweekte parels

De meeste parels worden gekweekt, maar van nature komen er ook parels voor. In de natuur komen ze onder andere voor in Zuid-India, de Perzische Golf, Sri Lanka, Iran en Oman. De pareloesters groeien onder andere in Tahiti, Japan, Californië en Mexico. Ook zijn er parels welke groeien in Australië. Bij parels die gekweekt worden in een zoutwaterparel kwekerij, wordt een korreltje parelmoer in een oester gelegd. Na ongeveer twee jaar is de parel klaar om geoogst te worden. Deze manier van kweken is ontdekt door een Japanner. Bij het kweken van zoetwaterparels wordt een andere techniek gebruikt. Er wordt mantelweefsel in de schelp gebracht. Deze methode is een manier van kweken zonder kern. Het ingebrachte mantelweefsel lost op met als gevolg dat zoetwaterparels geheel van parelmoer zijn gemaakt.

De geschiedenis van de parel

Parels worden naar alle waarschijnlijkheid al eeuwen door de mensheid gebruikt. De oudst gevonden parel is gevonden in Pompeï en komt uit het jaar 79 na Christus. De mensheid gebruikt waarschijnlijk al 6000 jaar parels. In de verschillende regio’s in de wereld werd de parel op verschillende wijze toegepast. De Egyptenaren maakte er gebruik van en ook bij geologische opgravingen in Mexico zijn parels gevonden. Bij de indiaanse bevolking worden parels gebruikt als Talisman. De mongolen zijn ervan overtuigd dat het afkooksel van de parel de spierkracht van mannen vergroot. Ook de Chinezen gebruikten parels in hun genezingswijzen. Ook was het een symbool van macht, wijsheid en geluk binnen het Romeinse rijk. De parel is in Thailand zelfs een onderdeel van de “negen edelstenen”. In de 17^e eeuw bracht het VOC veel parels naar Nederland, waardoor Hollandse juweliers beschikten over de prachtigste parels waar juwelen van gemaakt werden. In de 19^e eeuw waren parels alleen weggelegd voor de rijken onder ons. Toen werden alleen natuurlijke parels gedragen als sieraad. Door de opkomst van de kweek van parels werd het sieraad toegankelijker voor een breder publiek.